گهیځ
همه ساله در افغانستان، ماه مبارک رمضان کشور به شکل معمول شاهد افزایش قیمت مواد خوراکی بوده است که خانواده‌ها در ماه رمضان نظر به نبود کار و ضعف اقتصادی توان خرید نیازمندی های شان را نمی‌داشته باشند.
هر چند نرخ و نوای مواد خوراکی اولیه در رمضان سال جاری تا حدی از سوی حکومت کنترول شده است ولی از دست دادن شغل و نبود زمینه کار، مردم کشور را در ماه رمضان امسال به مشکلات زیادی مواجه ساخته است.
مردم افغانستان در سال‌های اخیر و به خصوص پس از سقوط جمهوریت زمینه کار و ایجاد شغل را در بیشتر ولایات کشور از دست داده اند و با آنکه نرخ مواد اولیه در ماه رمضان سال‌جاری در بازارهای کابل افزایش چشمگیری نیافته است؛ اما چون توان مالی مردم به شدت پایین آمده است، نمی‌توانند رمضان را در کنار خانواده خود با آرامش خاطر سپری کنند.
خوشبختانه در رمضان جاری قیمت مواد خوراکی در کشور همچو سال‌های گذشته افزایش نیافته است و از سوی مقامات مسؤول حکومتی کنترول شده است اما، نبود زمینه کار به خانم‌ها و نبود طرح جامع اقتصادی از سوی حکومت برای مردم، بسیاری از خانواده‌ها را فقیرتر ساخته است. بسیاری از خانواده‌های فقیر در افغانستان می‌گویند که به دلیل بحران اقتصادی نمی‌توانند همانند سال‌های گذشته در ماه رمضان آمادگی بگیرند و از رمضان امسال با خاطر آرام استقبال کنند.
نیاز بود حد اقل در ماه رمضان کمک کنندگان داخلی و خارجی دست مردم بی بضاعت را بگیرند ولی تا اکنون نتوانسته اند به شکل اساسی به نیازمندی‌های مردم رسیدگی کنند؛ چون فقر و بیکاری بیشتر مردم را در بر گرفته است، آنها هم توان رسیدگی به همه مردم فقیر را ندارند.
از یک طرف بیکاری در کشور زیاد است، از سوی دیگر از کمک‌ها برای بیشتر مردم خبری نیست، آمادگی گرفتن و سپری کردن رمضان برای مردم ما سخت شده است. ما همه روزه در شهر کابل مشاهده میکنیم، به هزاران هموطن‌ما روی جاده ها بخاطر پیدا کردن یک لقمه نان دست دراز دارند، مردم در روزهای عادی توان پیدا کردن پول مورد نیاز روزانه خانواده خود را ندارند، در رمضان که بیشتر نیازمندی در خانواده‌ها احساس میشود.
این نکته را هم نباید فراموش کنیم که مردم از اثر نبود کار امروز در افغانستان با مشکلات جدی روبرو هستند و در حال فرار از کشور قرار دارند و حیران مانده اند که چگونه رمضان امسال را سپری کنند. تنها راهی که برای مردم باقی مانده است، درگاه، خدا است که مردم دست به دعا باشند تا خداوند بالای این ملت رحم کند و این ملت مظلوم از حالت رقت‌بار نجات یابند.
در جهان اسلام معمول است که در کشورهای اسلامی در ماه رمضان برای مردم فقیر کمک میشود و مواد خوراکی بسیار کاهش میابد ولی در افغانستان برعکس است؛ قیمت‌ها افزایش میابد و از کمک‌ها هم خبری نیست.
عده‌ی از خانواده‌های افغان نظر به وضعیت جنگی که سالها در کشور حاکم بود سرپرست خانواده‌های خود را از دست دادند و زنان خانواده یا در حکومت و یا هم در مؤسسات داخلی و خارجی مصروف کار بودند. ولی حکومت کنونی بر کار زنان در ادارات دولتی و غیر دولتی محدودیت های کاری وضع کرد؛ بنابرین این خانواده‌ها این فرصت را نیز از دست دادند و کدام نان آور دیگری هم ندارند، ناگزیر روی جاده‌ها برایند تا لقمه نانی در ماه رمضان برای خانواده‌های خود پیدا کنند.
از سوی دیگر پس از تصمیم حکومت در مورد کار زنان و مسدود ساختن مکاتب و دانشگاه‌ها بروی دانشجویان دختر، بسیاری از سازمان‌های امدادرسان فعالیت شان را در افغانستان به گونه‌ی کامل یا بگونه قسمی متوقف کردند و این تصمیم همچنان کمک رسانی به مردم نیازمند را متأثر ساخته و مردم را به مشکلات اقتصادی روبرو ساخته است.
حالا همه میدانیم که مشکلات اقتصادی در کشور حاکم است نیاز است که تاجران، حکومت و مؤسسات امداد رسان داخلی و خارجی دست مردم فقیر را در ماه رمضان بگیرند و همچنان هر فرد افغان به اندازه توان خود به مردم بی بضاعت و برادران و خواهران فقیر خود کمک کنند تا ماه رمضان حد اقل به شکل نسبی برای مردم ما بهتر بگذرد.
گام دیگری که در این راستا می تواند مردم فقیر و مستمند کشور را در ماه مبارک رمضان کمک کند، تنظیم و ترتیب درست توزیع کمک های اهل خیر چه از داخل افغانستان و چه از بیرون کشور با مردم فقیر کشور است تا به افراد مستحق و محتاج واقعی رسیده و از ضیاع آن جلوگیری بعمل آید.
یقین داریم که اگر در راستای تنظیم و مؤثر ساختن کمک های اهل خیر از داخل کشور و بیرون از کشور گام های برداشته شود، تا حدی از مشکلات کنونی کاسته و در راستای مؤثریت آن اقدام خواهد شد.
ـــــــــــــــــــــــ
برای تبصره ها و اخبار بیشتر به کانال خبری تلگرام،تویتر، ویب سایت و صفحه فیسبوک ما بپیوندید ⬇️
Tel:
https://t.me/+Vy9GsPl90MY3NjVl
twitter:
Tweets by GaheezAgency
Web:
FB page:
https://www.facebook.com/Gaheez-News-105079805744164/