گهیځ
پس از آن که بتاریخ ۲۲ سنبله سال روان خورشیدی چند تن از باشنده گان یک روستا در ولایت دایکندی که جهت استقبال از عزیزان برگشته از مراسم زیارت کربلا به وطن برگشته بودند، شکار یک توطئه مرموزی گردیده و به قتل رسیدند، فریاد های گونه گون چه از داخل و چه هم حتی از برخی کشور های همسایه در این رابطه بلند است و هرکس هرچه دلش خواست در این مورد بر زبان می آورد.
موضوع قتل و کشتار افراد بیگناه از پایتخت کشور در شهر کابل گرفته تا دور ترین نقاط افغانستان طی سالیان متمادی گذشته بنام های مختلف و توسط گروه های مختلف جریان داشته و نمی توان آن را پدیده جدیدی تلقی کرد، و اگر روی این گونه واقعات تنها در مدت سه سال حکومت جدید در افغانستان بحث کنیم مشاهده می شود که سیه دلان تاریخ که رزق و روزی شان را در سرکوب و قتل عام دسته جمعی مردم افغانستان جستجو می کنند، هیچ گاه و در هیچ فرصتی از این اعمل دد منشانه و خصمانه خود در برابر کافه ملت دریغ نه ورزیده اند و نمی ورزند.
اگر دور نه رویم حمله وحشیانه ی که همین چند هفته قبل از سوی گروه وحشی داعش بر موتر حامل کارمندان لوی څارنوالی در مربوطات حوزه ششم امنیتی شهر کابل و مقابل در ورودی این ارگان اتفاق افتاد، یکی از نمونه های این گونه حملات است که کشته شده گان آن هم اکثراً کارمندان و کدر علمی لوی څارنوالی پیشین این مرز و بوم بودند.
حمله اخیر بر افراد ملکی که در سرحد بین ولایت دایکندی و غور نیز که دو روز قبل اتفاق افتاد، نیز یکی از همان قماش حملاتی بود که افراد ملکی و آن هم مربوط به یک نژاد خاص و قوم و مذهب خاص ساکن در افغانستان را نشانه گرفت اما با این همه با توجه به اوضاع در افغانستان و منطقه، نمی توان آن را پدیده جدیدی دانست و نه هم چیزی است که بتوان آن را تکرار ناشدنی تلقی کرد.
طبیعی است که نیروهای امنیتی کشور چه دیروز و چه امروز، در قبال مردم سرتاسر افغانستان مسؤولیت دارند تا به تأمین امنیت آنها پرداخته و نگذارند گروه های تروریستی و تبهکار که با استفاده از فرصت بدست آمده در مرکز و ولایات کشور به این گونه اعمال ضد انسانی و تخریب کارانه دست یازند.
ولی در این میان موضع گیری و موقف دوگانه برخی حلقات سیاسی و کشور های همسایه افغانستان جالب است که در اکثریت این گونه مواقع صدایی هم از آنها بیرون نمی شود ولی گاهی در برخی از این حالت ویژه و یا حوادث مربوط به یک قوم و مذهب خاص، گلو پاره می کنند و بر چنین حوادثی اشک دروغین می ریزند.
حال کسی نیست از سردمداران این همسایه عزیز بپرسد که هنگام بدار آویختن افغانهای مظلوم و آواره مقیم ایران و زجر دادن و شکنجه آنها توسط نیروهای امنیتی آن کشور که ۹۹ در صد آن مربوط به همین نژاد و همین قوم می باشد، چرا صدای از این جنابان بدر نمی شود و حتی افغانهای مهاجر را به حیث یک انسان هم ارزش نمی دهند که حال در مقابل اعمال یک گروه فراری و مخفی در افغانستان به این اندازه سر و صدا بلند کرده و سنگ دفاع از این عده مظلومین را بر سینه می کوبند؟
در همین حال این امر هم بجای خود قابل تعمق و بررسی است که از دیر زمانی گزارشاتی زیب عنوان رسانه های داخلی و خارجی می گردد که افراد مسلحی که در داخل قلمرو افغانستان تحت عنوان” داعش” به فعالیت می پردازند، در داخل خاک پاکستان و تحت حمایت مستقیم حکومت مرکزی و ارتش آن کشور پرورش می یابند و این نکته ایست که نه تنها حکومت کنونی افغانستان، بلکه برخی حلقات استخباراتی به سطح منطقه و جهان نیز به آن اشاره دارند.
اگر در رابطه به این گونه گزارش ها تعمق بیشتری به خرچ داده شده و با ارائه اسناد و شواهدی این گونه ادعا ها نه تنها در سطح یک ادعا ، بلکه به شکل یک مستند به مراجع جهانی و از جمله سازمان ملل متحد، سپرده شود، شاید در راستای نجات افغانستان از مصیبت های بعدی کمک کند.
متأسفانه مقامات هردو کشور همسایه افغانستان با استفاده از هر فرصتی آب را گل آلود ساخته و در آن به شکار دلخواه خود می پردازند و در این برهه ی که روابط اقتصادی و بازرگانی افغانستان با کشور های همسایه در آسیای میانه رشد و انکشاف خوبی کسب کرده، هردو همسایه جنوب و غرب کشور، بار دیگر در صدد افروختن فتنه اند و فکر می کنند که این انکشاف روابط با جمهوریت های آسیای میانه، پروژه های آنها را متأثر خواهد ساخت.
بنا بر همین است که می گوییم که افغانستان باید در رابطه به همه همسایگان خویش حساس باشد و به کسی اجازه ندهد تا یک بار دیگر افغانستان تازه رهایی یافته از جنگ ها و رقابت های منفی منطقه یی را وارد آن سازند. “والسلام”
ـــــــــــــــــــــــ
برای اخبار و تبصره های بیشتر به کانال خبری تلگرام، ویب سایت و صفحه فیسبوک ما بپیوندید
Telegram:
https://t.me/+Vy9GsPl90MY3NjVl
Web:
FB page:
https://www.facebook.com/Gaheez-News-گهیځ-نیوز-۱۰۵۷۷۲۲۹۹۲۸۴۹۰۳/