گهیځ
بدون هر گونه شک و تردیدی تاریخ معاصر افغانستان خسته از جنگ و ویرانی، یادی از روز های را در خود نهفته دارد که هر کدام آن بیانگر یک صفحه و یک باب از تاریخ شاندار مبارزات و قهرمانی های فرزندان صدیق این مرز و بوم است و اگر در مورد این شاهکاری ها و این رشادت های فرزندان صدیق این دیار، نشسته کتاب های به رشته تحریر در آوریم( چنانچه تا جایی این کار هم شده) باز هم شاید نتوانیم حق شاهکاری ها و رشادت های فرزندان اصیل این مرز و بوم را آن گونه که لازم است، ادا نماییم.
در میان روز های فراوان تاریخی و حماسه ساز کشور عزیز ما، روز هشت ثور ۱۳۷۱ خورشیدی را به حیث سالروز شکست و ریخت رژیم مزدور و فروخته شده داکتر نجیب آخرین زمامدار کمونیست این کشور، می توان یکی از همان روز های پر افتخار کشور و ملت ما دانست.
اما در کنار یاد آوری از این روز افتخار آفرین و یاد آوری از رشادت ملت مسلمان و شهید پرور افغانستان، نمی توان خاطره تلخ روز نکبت بار و تراژیک هفت ثور ۱۳۵۷ خورشیدی را به حیث سر آغاز غم ها و آلام این ملت در صده های نزدیک فراموش کرد و از یاد برد.
درست است که در طول تاریخ و در امتداد قرون هیچ استعمارگر ولو هرچند قوی و برجسته هم بوده نتوانسته در مقابل شهامت و شجاعت ملت مسلمان افغانستان ایستاده گی کند و بالآخره سرنووشت محتوم آن شکست مفتضح آمیز بوده، چنانچه کودتاچیان مزدور هفت ثور ۱۳۵۷ و ایادی شیطان صفت آن نیز با همین سرنوشت رو برو شدند، اما با این همه، رنج و اندوهی را که مردم مظلوم و بیگناه ما از آغاز کودتای کمونیستی هفت ثور تا به الحال متحمل شدند و تا امروز نیز ادامه دارد، به یقین که درد آور و اذیت کننده است.
مردم ما خوب بیاد دارند که کمونیستان مزدور در تبانی با استعمار سرخ و جهان خوار شوروی سابق که قصد بلعیدن افغانستان و رسیدن به آب های گرم را داشت، پس از سرنگونی نظام جمهوری سردار محمد داوود در هفتم ثور ۱۳۵۷ خورشیدی، از هیچ نوع ظلم و تعدی بر آحاد این ملت و افراد آن دریغ نورزیدند و چنان بازار کشت و خون را در هر دشت و بیابان این کشور، گرم ساختند که روی چنگیز و هلاکو را هم سفید ساختند اما با آن هم نتوانستند، محبت دین و عشق وطن را از تار و پود اهالی این سرزمین، خارج سازند.
این که کمونیستان مزدور و باداران شان در قالب ارتش سرخ شوروی سابق، در این همه مدتی که زمام اقتدار را در این جا بدست داشتند، چه مظالمی را بر این ملت و این میهن روا داشتند، داستانیست تکراری و طویل، اما آنچه ثابت است این است که نه کمونیستان افغانی و نه هم باداران متجاوز آنها، هیچ یک نتوانستند در برابر اراده آهنین این ملت برای کسب استقلال و آزادی بایستند و ملت قهرمان و آزاده افغان توانست با کوبیدن مشت دندان شکن بر دهن شان، آنها را شکست بدهد و حتی باعث تغییر بنیادی در جغرافیایی این خطه نیز گردیدند.
اما با دریغ و درد که ملت مسلمان و مبارز افغان با همه رشادت و قهرمانی باز هم نتوانست از این قربانی و مبارزه بهره برد و به دلیل خود خواهی و سیطره طلبی تنی چند از خاینین و همچنان توطئه و دسیسه استعمار گران سیاه و سرخ، نتوانست ثمره قربانی و جان فشانی خود را بدست آرد.
این که چه عواملی و کدامین دسایسی در این راستا بکار رفت تا ثمره جهاد و فداکاری ملت مسلمان و غیور افغان را که در مقابل متجاوزین شوروی سابق و ایادی شیطان صفت آن انجام داده بود، ضایع گردد، داستانیست طولانی و تکراری، اما آنچه مهم است تفکر و تعمق روی این موضوع است که چه باید کرد تا تجربه های تلخ گذشته تکرار نگردد و ملت و مردم ما بار دیگر ضایع شدن ثمره قربانی ها و رشادت های خود را به چشم سر در حال ضایع شدن تماشا نکنند؟
امروز سالگرد شکست مفتضحانه نیروهای سرخ شوروی سابق در افغانستان و آغاز شکست و ریخت امپراطوری به ظاهر زوال ناپذیر شوروی سابق را در حالی تجلیل می کنیم که چیزی کمتر از دو سال از شکست رسوا و فرار مفتضحانه امریکا از افغانستان نیز در گذر است.
ولی نباید فراموش کرد که این همه شکست ها و شکست دادن ها هنگامی می تواند مثمر و مفید باشد که ملت و مردم ما در یک فضای آرام و بدون دغدغه آن را تجلیل نموده، بتوانند برای نسل های بعدی جامعه الگوی نیکو تقدیم کنند.
بر همین مبنا است که ملت رنج دیده و ستم کشیده افغان، که دهه های متمادی را در حاشیه ظلم متجاوزین بیگانه و ستم روزگار سپری کرده اند، دیگر توان جنگ، خون ریزی و ویرانگری را ندارند و دوست ندارند تجربه های تلخی را که پس از شکست دادن به امپراطوری انگلستان و روسیه آزموده اند، بار دیگر بیازمایند.
کشور و مردم ما از آغاز کودتای کمونیستی هفت ثور و سپس تجاوز نیروهای تا دندان مسلح شوروی سابق بر کشور ما و تا زمانی که متجاوزین سیاه مشرب امریکایی را دو سال پیش از کشور و خاک خویش راندند، فجایع و مظالم زیادی را متحمل شدند که بدون شک ثبت اوراق تاریخ است، اما در این میان اگر تاریخ ظلم و تجاوز بیگانگان را در اوراق خود گنجانیده، داستان های فراوانی از مزدوری و خیانت ایادی داخلی آن را نیز در اوراق خود نهفته دارد که شاید ذکر تفصیل آن همه شاید در این سطور ممکن نباشد.
ولی با این همه آنچه مهم است پند گرفتن سیاسیون و عامه مردم ما از تجربیات بیش از چهار دهه تاریخ پر ماجرای کشور ما است و این که نسل های آینده این سرزمین باید بدانند که چه کسی در این جریان چه نقشی را در حوادث و واقعات، بازی کرده است؟ تا هم بتوانیم تاریخ واقعی از رشادت ها و پایمردی های ملت غیور خود را به نسل های آینده خود ارائه کنیم و هم چهره های مزدور و بیگانه پرست را به آنها بشناسانیم.
ما علینا الی البلاغ
ـــــــــــــــــــــــ
برای تبصره ها و اخبار بیشتر به کانال خبری تلگرام،تویتر، ویب سایت و صفحه فیسبوک ما بپیوندید ⬇️
Tel:
https://t.me/+Vy9GsPl90MY3NjVl
twitter:
Tweets by GaheezAgency
Web:
FB page:
https://www.facebook.com/Gaheez-News-105079805744164/