در مورد چه بنویسم؟

در مورد چه بنویسم؟

بسم الله ذکی

زمانیکه خودم تازه می خواستم چیزی را بنویسم، نمی دانستم در مورد چه بنویسم. این امر به حدی برایم مشکل تمام می شد که گویا «گذشتن از هفت خوان رستم باشد». اما، به مرور زمان این مشکل نه تنها اینکه حل شد بل، به حدی مطالب را برای نوشتم می توانستم پیدا کنم که حیران می ماندم که کدام یک را برای نوشتن انتخاب نمایم. این یک امر طبیعی است که آغازی هر کاری مشکلات خود را دارد، که عالم نویسند گی نمی تواند از این امر مستثنی باشد. برای اینکه کسانی را که می خواهند به نویسند گی روی بیاورند و یا هم اینکه از نویسند گان نو آموز اند، در امر مطلب یابی برای نوشتن به حدی خردل کمک کرده باشم، این مقاله نوشتم.

 کنجکاوی:

یکی از احساس خوبی که تمام نویسندگان معروف دنیا دارند عبارت از حس کنجکاوی است و کنجکاوی هم یک امر کسبی و آموختنی… برای اینکه مطالب زیادی برای نوشتن گیر تان بیاید لازم است که در جاده کنجکاوی سفری داشته باشید. مثلا در این مورد کنجکاوی کنید که چرا تعداد از شاگردان در یک صف لایق اند و عده ی دیگرش نیستند؟ معلم تان چگونه و با کدام روش به درس آمادگی می گیرد؟ چه چیزی سبب می شود که دکاندار همسایه نسبت به شما کار و بارش خوب نیست و یا که خوب است؟ … اگر حس کنجکاوی شما زنده شود، در آن صورت شما می توانید روزانه با هر چرا و غیر چرا که مواجه می شوید مطالبی را برای نوشتن پیدا کنید. و حتی امکان دارد که مطالبی را از روی کنجکاوی می نویسید سبب شود که یک مشکل بزرگ فردی و اجتماعی توسط آن حل شود.

خوب دیدن:

خوب دیدن به این معنی است که هر چیزی را با توجه و دقت بنگریم تا اینکه این نوع دیدن در وجود ما ملکه شود. خوب دیدن نیز یک در امر نویسندگی می تواند یک امر ضروری باشد. به ویژه برای نویسند گان تازه کار خیلی خیلی ضروری است. چون یکی از راه های خوبی است که می شود توسط آن مطالب را برای نوشتن شکار کرد. در اطراف ما بسیاری از پدیده های وجود دارند که مطالب خوب و حتی ضروری برای نوشتن می داشته باشند. اما، متأسفانه با وجود این که ما بارها از کنار آنها عبور کرده و دیده ایم ولی بی توجه از کنار آنها رد شده ایم.

به طور مثال اگر شما از کوچه ی که بار ها عبور کرده اید با توجه و دقت یک بار دیگر از آن عبور کنید خیلی چیزهای را که بارها دیده اید و آنها را به شکل نو خواهی دید. که هر یک از آن موضوعات مطلبی برای نوشتن است. فراموش نکنید که خوب دیدن در همه عرصه های زندگی به ویژه در نویسندگی به شما کمک شایانی می نماید.

خوب شنیدن:

انسان ها روزانه هزاران صدا را می شنوند، از صدای شیهه اسپ در اطراف گرفته و تا صدای هارن موتر در شهرها و صدای غرش رعد و برق در آسمان … اما، بیشتر از انسان ها در زندگی روزانه خویش در بیشتر موارد صدای هم نوعان خود را می شنوند. چون انسان ها نظر به دلیل اجتماعی بودن خویش در زندگی بیشتر با هم نوعان خود سر و کار دارند. اگر به این عادت کرده باشیم که شنونده خوب باشیم، در میان حرف های انسان های با علم و دانش چه که حتی در حرف های انسان های عادی نیز می شود مطالبی زیادی را برای نوشتن پیدا کرد. فقط کافیست که در شنیدن حرف های دیگران دقت به خرج داده و اندکی در آن تأمل نماییم. فرضا کسی در توصیف پسر و یا دخترش می گوید او«شاگرد لایق است». شما می توانید از متن جمله مذکور دو عنوان را برای نوشتن بیرون بیاورید: شاگرد و لایق. به عبارت ساده می توانید در مورد واژه شاگرد یک مقاله بنویسید و در مورد کلمه لایق مقاله دیگر.

خوب خواندن:

این موضوع خیلی واضح است که خواندن قبل از نوشتن فرا گرفته می شود. در نخست باید برای یادگیری دروس، آن را بار بار خواند و سپس اگر توانایی و خواست در کار باشد، آن را نوشت. اما، فرق میان خواندن و خوب خواندن وجود دارد، امتیازی که خوب خواندن نسبت به خواندن دارد این است که در خوب خواندن مسایل با دقت مورد مطالعه قرار می گیرند.

خوب خواندن کتاب، مجله، روزنامه، جملات نوشته شده ی روی دیوار، جمله های پشت شیشه موتر ها و موارد از این دست، ما را در امر مطلب یابی برای نوشتن خیلی زیاد یاری می رساند. فرضاً در جای نوشته شده است که «نظافت جزء ایمان است». از این جمله خواننده خوب می تواند حد اقل سه مطلب برای نوشتن پیدا کند (۱) «نظافت جز ایمان است» (۲) نظافت (۳) ایمان. یعنی اگر جمله «نظافت جزء ایمان است» خوب دقیق خوانده شود، خواننده می تواند از آن سه عنوان دیگر هریک «نظافت جز ایمان است»، نظافت و ایمان به منظور نوشتن پیدا کند.

اگر در یک جمله، کم از کم سه عنوان برای نوشتن پیدا می شود، شما فکر کنید که در یک صفحه کتاب می شود چقدر مطلب را برای نوشتن پیدا کرد.

مشوره:

مشوره در تمام امور زندگی از اهمیت خاصی برخوردار می باشد. که از این میان عالم نویسندگی نمی تواند استثنا قرار داده شود. برای نویسندگان نو آموز و یا هم کسانی می خواهند جدیداً راه نویسندگی را در پیش گیرند بسیار مهم است که در مورد مطلب یابی برای نوشتن و سایر موارد که مربوط نویسندگی است، از کسانی که در این مورد علم و تجربه بیشتر دارند مشورت اخذ بدارند.

اگر روزی خود را در حالیکه اراده نویسندگی را داریم و یا که در جهان نویسندگی تازه کار می باشیم، خدمت یکی از استادان برای مشوره گرفتن در مورد مطلب یابی برای نوشتن برسانیم، بدون گزافه گویی او در آن واحد می تواند شماری از مطالب را برای نوشتن برای شما پیشنهاد نماید. به نظر بنده این کوتاه ترین راه برای مطلب یابی به شمار می رود.

حرف اخیر:

یکی از مشکلات که فرا راه نویسندگان نو آموز قرار دارد این است که نمی دانند در مورد چه باید بنویسند. این امر را شاید بسیاری از نویسندگان در روزگار ابتدای نویسندگی خود تجربه کرده باشند، که بنده هم از این امر مستثنی نمی باشد. نویسندگان نو آموز و کسانی که علاقه به کار نویسندگی دارند می توانند خیلی راحت مطالبی را برای نوشتن پیدا نمایند. کنجکاو بودن، خوب دیدن، خوب شنیدن، خوب خواندن و مشوره از مواردی اند که در این نوشته برای مطلب یابی پیشنهاد شده است، بدون شک که راهکارهای دیگری نیز می تواند در این مورد وجود داشته باشد. اما، از میان مشوره با اهل تجربه و علم می تواند در امر مطلب یابی برای نویسندگان تازه کار به حدی ساده باشد، همانند نوشیدن یک گلاس آب سرد در تابستان گرم.