گهیځ
در حالی که نشست دوحه در مورد افغانستان که از سوی سازمان ملل متحد بتاریخ های ۱۸ و ۱۹ فبروری سال جاری میلادی با اشتراک نمایندگان بیش از بیست کشور جهان و بدون حضور هیأتی از حکومت کنونی افغانستان برگزار گردید، در ظاهر امر، بدون کدام نتیجه و دست آورد مشخصی پایان یافت، اما اکنون “توماس وست”، نماینده ویژه امریکا در امور افغانستان در صفحه ایکس نخود نوشته است که امریکا خواستار تداوم این روند به رهبری سازمان ملل متحد است.
“تام وست” همچنان در ادامه نوشتارش گفته است که: “در گام‌های بعدی، ایالات متحده امریکا از ادامه این فارمت استقبال کرده و خواستار یک روند به رهبری سازمان ملل متحد برای آماده‌سازی یک نقشه راه برای ادغام کامل افغانستان در نظام بین‌المللی است. ”
آن گونه که از از جریان تویت آقای تام ویست و اظهار نظر های اخیر سرمنشی سازمان ملل متحد در مورد نشست اخیر دوحه برای افغانستان هویدا می گردد، سازمان ملل در تبانی با ایالات متحده امریکا قصد دارند بازی جدیدی را در افغانستان راه بیاندازند و با جمع کردن برخی از شخصیت ها و چهره های که بار ها در صحنه سیاسی و نظامی افغانستان آزموده شده اند و مؤثریت شان هم در این سرزمین به امتحان گرفته شده است، بازی جدیدی در این سرزمین راه اندازی کنند.
آنچه آقای “تام ویست” در کنار سرمنشی سازمان ملل متحد و سایر سردمداران امریکایی از آن حرف می زنند و یا طرح های را که برای آینده افغانستان پیشنهاد می کنند اکثراً حاوی نسخه های برای حل بحران افغانستان می باشد که این سرزمین و مردم آن بار ها آن را آزموده اند و ملت مظلوم افغانستان بار ها نتایج این گونه نسخه ها و راه حل های تحمیلی از سوی دیگران را با چشم سر ملاحظه نموده و لذت آن را نیز چشیده اند.
متأسفانه اکثریت این راه حل های تحمیلی و این نسخه های آزموده شده از بیرون نه تنها دردی از هزاران درد این کشور و این ملت را مداوا نه نموده اند، بلکه بر مشکلات عدیده این مردم و این ملت نیز افزوده اند و درد های ما را افزایش داده اند.
آن گونه که قبل از این نیز یاد آور شده ایم افغانستان پس از کودتای کمونیستی هفت ثور ۱۳۵۷ خورشیدی که به حمایت مستقیم اتحاد شوروی وقت انجام شد، تا به امروز به گونه مسلسل دستخوش مداخلات و دست درازی های بیگانگان است و هیچ گاه فرصت نیافته تا با توجه به اولویت ها و نیاز های مبرم جامعه و مردم خویش و در راستای شگوفایی و آبادانی سرزمین و آسوده گی مردم خویش گام بردارد.
امریکا که پس از حضور نظامی و ملکی بیش از بیست سال در افغانستان، دو یا دونیم سال قبل در حالی این کشور را ترک کرد که تلفات و خسارات هنگفتی را در جنگ بیست سال و اندی در این سرزمین متحمل شده بود، حالا با بازپرس مردمی در کشورش روبرو است و شاید برای توجیه این ناکامی و فرار هم تلاش به خرج دهد و از تدویر چنین نشست ها و کنفرانس ها در موضوع افغانستان حمایت کند یا ادامه آن را مؤثر جلوه دهد.
اما از دید ناظران امور بین المللی و آگاهان امور چه به سطح افغانستان و چه هم به سطح جامعه جهانی هر گونه نشست یا کنفرانسی در مورد افغانستان هنگامی می تواند برای این کشور و این مردم مؤثر باشد که بتواند قناعت همه اقشار جامعه افغانستان را مهیا ساخته و همه جناح های داخلی دخیل در قضیه افغانستان در آن شریک و دخیل باشند.
تجربه های تلخ چندین دهه جنگ و خون ریزی در افغانستان به وضاحت تمام نشان داده است که هرگونه راه حل تحمیلی و غیر قابل قبول برای همه جوانب درگیر و دخیل در بحران این کشور، نه تنها نمی تواند برای این کشور و این مردم مؤثر واقع شود، بلکه اکثراً راه حل های تحمیلی و بدون در نظر داشت منافع و مصالح مردم کشور، بحران های افزون تری را نیز دامن زده است.
با توجه به آنچه گفته آمدیم و با عبرت گرفتن از تاریخ نه چندان دور افغانستان راه حل واقعی و قابل قبول برای همه جناح ها و اکثریت مطلق مردم افغانستان همان است که باید جناح ها و گروه های داخلی که خواهان حل دشواری های کنونی کشور و مردم خود اند، بدور از مداخله امریکا و اروپا در کنار هم جمع شده، آراء و نظریات مبتنی بر حل جامع مشکلات را پیش کش و به یک توافق سالم و بیرون از مداخلات کشور های دیگر برسند.
یقین کامل داریم که اگر چنین شود دیگر نه نیازی به مداخله واشنگتن و ایادی آن باقی می ماند و نه هم ضرورتی به سازمان ملل متحد تا در غم افغانستان و مردم آن بیش از این خود را سرگردان سازد.” و السلام”
ـــــــــــــــــــــــ
برای اخبار و تبصره های بیشتر به کانال خبری تلگرام، ویب سایت و صفحه فیسبوک ما بپیوندید
Telegram:
https://t.me/+Vy9GsPl90MY3NjVl
Web:
FB page:
https://www.facebook.com/Gaheez-News-گهیځ-نیوز-۱۰۵۷۷۲۲۹۹۲۸۴۹۰۳/