گهیځ
در این اواخر که یکبار دیگر روابط بین کابل و اسلام آباد خراب شده و چنان می نماید که حکومت کنونی افغانستان آن گونه که اسلام آباد توقع دارد و یا آن گونه که پس از سقوط نظامی موسوم به جمهوریت در کابل، دولتمردان اسلام آباد از سران این حکومت جدید در کابل انتظار داشت، به پیش نرفت، حالا اسلام آباد از راه های گونه گون و با استفاده از وسایل مختلف برای فشار آوردن روی دولتمردان کنونی این دیار، استفاده می کند تا اگر بتواند به این آرزوی دیرینه خود برسند که حاکمان افغانستان مطیع و فرمانبردار آنها بوده از مسایل داخلی خود گرفته تا خطوط اساسی سیاست خارجی خود را طبق میل و خواسته آنها ترتیب دهند.
حکام نیمه نظامی و نیمه ملکی اسلام آباد وقتی در مدت کم و بیش سه سال و اندی گذشته با تلاش های پیهم و مستمر خود در این راستا، از آن نتیجه نگرفتند و شیشه امید شان در این رابطه به یأس و نا امیدی مواجه شد، راه های زور و فشار را در پیش گرفتند و از اهرم های مختلف فشار که در دست داشتند، برای رنجانیدن و تحت فشار قرار دادن سردمداران حکومت کنونی افغانستان استفاده نمودند و این سلسله تا هم اکنون نیز همچنان ادامه دارد.
موضوع اخراج اجباری و یک سره افغانهای غریب و آواره که در شهر های مختلف پاکستان ساکن بودند و بنام های مختلف مورد آزار و اذیت پولیس غرق در فساد پاکستان قرار گرفتند یا می گیرند و همه روزه با فشار اخراج و بی سرپناه شدن مواجه می شوند، یکی از نشانه های این سیاست خصمانه حکام پاکستان در برابر افغانستان است.
در این میان و در بین مهاجرین جبراً اخراج شده کسانی هم دیده می شوند که اهل و عیال شان در پایتخت و شهر های بزرگ پاکستان منتظر بدست آوردن ویزای ممالک خارجی و یا تداوی و درمان عزیزان خود اند اما عزیزان شان شکار چنگال خون چکان پولیس تا گردن غرق در فساد پاکستان گشته یا برای کسب مقدار از جیفه کثیف دنیا به مراکز تحقیقات پولیس برده شده اند و یا هم بسوی افغانستان رد مرز گشته اند.
چنانچه رسانه های جهانی به نقل از برخی از این افغانهای که پولیس پاکستان به زور و جبر آنها را اخراج کرده اند نگاشته اند که افغانها در شهر های مختلف پاکستان و به خصوص در پایتخت آن کشور به گونه آزاد گشت و گذار نمی توانند و به قول این افغانها حتی افغانهای که با ویزای قانونی به آن کشور می‌آیند،یا قبل از این آمده اند باز هم اخراج می‌شوند.
اتباع افغانستان در مجموع روزهای سختی را در شهر های مختلف پاکستان و از جمله اسلام آباد سپری می کنند. حکام پاکستان و به خصوص پولیس آن کشور این روز های سخت را بر افغانها آورده‌اند، افغانهای دارای اسناد قانونی را هم بازداشت می‌کنند در کمپ‌ها می‌اندازند و پول آنها را نیز از آنان هم می‌گیرند و به قول ناظرین اوضاع و تحلیلگران مسایل و این اعمال نیروهای امنیتی و پولیس پاکستان بیشتر از ناکامی شان در مقابله با مخالفت های سیاسی و نظامی در ایالت های سرحد و بلوچستان آن کشور، ناشی از پذیرفته نشدن فرمایشات و اوامر شان در عرصه های مختلف سیاسی و بازرگانی نیز می باشد.
چنانچه آقای حامد کرزی رئیس جمهور پیشین افغانستان در یک مصاحبه ایکه اخیراً در شبکه های اجتماعی به نشر رسیده می گوید زمانی که وی به حیث رئیس جمهور افغانستان برنده انتخابات آن زمان اعلام شد، جنرال پرویز مشرف دیکتاتور ملکی و نظامی اسلام آباد به کابل آمد و ضمن صحبت دو جانبه نخستین مطالبه وی به رسمیت شناخته شدن خط دیورند به حیث سرحد رسمی بین افغانستان و پاکستان بود که از سوی کابل پذیرفته نشد.
از این صحبت های آقای کرزی نیز می توان به وضعیت روابط دوجانبه بین کابل و اسلام آباد، به خوبی پی بُرد و امروز که چندین موضوع دیگر نیز به خواسته های اسلام آباد افزوده شده است، می توان درک کرد که چرا این کشور بصورت پیهم تلاش دارد تا با اخراج بی رویه افغانهای پناهنده در آن کشور را ادامه دهد و از این راه حکومت های مختلف افغانستان را تحت فشار خود در اورد.
متأسفانه طی سالیان متمادی گذشته افغانستان بنا بر دلایل مختلف چه مبنی بر اعذار حقیقی و چه هم مبتنی بر دلایل واهیانه و ناشی از ترس حاکمان آن وقت کابل، نتوانسته است روابط دوجانبه با اسلام آباد و برخی دیگر از کشور های همسایه را بر اصل مساوات و برابری استواز سازد که اسلام آباد و سایر همسایگان با استفاده از همین ضعف حکومت ها و با پیش آمد ناشیانه، هر چه بیشتر به زورگویی و قلدری خود ادامه داده اند و حتی اکثر اوقات عرف و آداب دیپلوماتیک را هم در این راستا زیر پا گذاشته اند. “و السلام”
ـــــــــــــــــــــــ
برای اخبار و تبصره های بیشتر به کانال خبری تلگرام، ویب سایت و صفحه فیسبوک ما بپیوندید
Telegram:
https://t.me/+Vy9GsPl90MY3NjVl
Web:
FB page:
https://www.facebook.com/Gaheez-News-گهیځ-نیوز-۱۰۵۷۷۲۲۹۹۲۸۴۹۰۳/