گهیځ
آقای زلمی خلیلزاد، نماینده ویژه پیشین امریکا در پروسه صلح افغانستان بتاریخ ۲۶ دلو سال جاری خورشیدی ضمن صحبت در جلسه استماع کمیته روابط خارجی مجلس نمایندگان آن کشور که تحت عنوان “دولت جوبایدن در اجرای توافقنامه دوحه چگونه شکست خورد؟” به اظهار نظر های جالبی پیرامون سقوط رژیم اشرف غنی و خروج نیروهای امریکایی از افغانستان پرداخته و دلیل تصمیم خروج نیروهای آمریکایی از افغانستان را در این دانست که به قول وی”واشنگتن توجه خود را به رقابت با قدرت‌های بزرگ چون چین و روسیه معطوف داشته بود و از این رو دیگر به ماندن در افغانستان تمایلی در امریکا وجود نداشت.
موصوف همچنان اظهار داشت که از دلایل عمده دیگر این خروج این بودکه به قول وی افغانستان دیگر مرکز مبارزه با تروریزم جهانی نبود، جنگ در آنجا بسیار طولانی شده بود و هدف تغییر افغانستان به یک دولت مدرن و دموکراتیک از طریق روند ملت‌سازی به قول وی غیرواقعبینانه ثابت شد.
آن گونه که رسانه های مختلف غربی از روند بحث در این مجلس به نشر رسانیده اند، شکست مفتضحانه امریکا در افغانستان آن هم دو دهه پس از حضور مکثف ملکی و نظامی آنها در افغانستان، نه تنها برای افغانها بلکه برای خود اتباع امریکایی نیز موضوعی است قابل بحث و پرسش بر انگیز که با گذشت تقریباً سه سال از خروج مفتضحانه نیروهای آن کشور از افغانستان هنوز هم نهاد ها و شخصیت های امریکایی در جستجوی دلایل و اسباب این شکست اند.
آن گونه که از ظاهر امر می نماید خروج پُر هرج و مرج و پُر هیاهوی نیروهای امریکایی از افغانستان و شکست و ریخت نظامی بنام جمهوری در افغانستان خشم و محکومیت شدید اعضای مربوط به حزب “جمهوریخواه” در مجلس نمایندگان امریکا را برانگیخته و در چند ماه گذشته روندی از این گونه جلسات استماعیه در مورد عملکرد دولت “جوبایدن” در رابطه به خروج سراسیمه نیرو های آن کشور از افغانستان در این مجلس برگزار شده است.
بحث این که دلایل فرار سراسیمه نیرو های امریکایی و غربی از افغانستان چه بود، تقریباً واضح است و هر چند آقای خلیلزاد و سایر دیپلومات ها و رسانه های امریکایی روی آن بحث نموده اند امریکا دیگر ادامه این همه مصارف مادی و تلفات جانی خود را در این جنگ نمی توانست تحمل کند و شاید هم اهداف پشت پرده دیگری نیز در آن دخیل باشند، اما این که حالا و پس از خروج مفتضحانه نماینده گان حزب مخالف در پارلمان امریکا به اساس کدام انگیزه بحث روی عوامل خروج سراسیمه ارتش تا دندان مسلح آن کشور از افغانستان را آغاز کرده اند به درستی روشن نیست.
تاریخ افغانستان و جهان بار ها شاهد چنین واقعاتی بوده و شاید پس از این هم باشد که قدرت های استعماری جهان در هنگام شکست و خطر بهترین و سرسپرده ترین مزدوران خود را قربانی منافع و ارزش های خود می کند و این موضوع نه تنها در تاریخ افغانستان بلکه در تاریخ های سایر ملل دنیا نیز قابل مشاهده و مطالعه است.
و آن گونه که می بینیم دولت امریکا در زمان اقتدار “جوبایدن” وقتی خواست جلو تلفات بیشتر عساکر نظامی و سایر ماموران خود مقیم افغانستان را بگیرد، به خروج نیروهایش از افغانستان پرداخت و اشرف غنی همراه با چند تن دیگر را که همیشه با صدای بلند دهل جنگ و خشونت را در کشور می نواختند، در جای خود رها کر دند.
این که برخی ها حالا با توجیهات خود دستار بر سر غنی می گذارند که گویا برای گریز از ادامه جنگ و خون ریزی فرار را بر قرار ترجیح داد، به این دلیل هم زیاد موزون نمی نماید که موصوف همراه با دار و دسته اش دیگر می خواست جلو تلفات بیشتر و خون ریزی را در کشور بگیرد، باید خیلی قبل از آن روز، دست از ادامه جنگ برداشته و راه واقعی صلح و مصالحه را در پیش می گرفت.
همچنان مجلس نماینده گان امریکا که حالا می خواهد به بررسی شکست مفتضحانه نیروهایش در افغانستان بپردازد، بهتر است به عوض محاکمه کردن عاملان این شکست، از آن پند گرفته و از یک سو باعث جنگ افروزی در سایر کشور ها و ملل آزاده جهان نگردند و از سوی دیگر از کشته شدن افراد و به هدر رفتن سرمایه های خود در کشور های جهان نگردد.
امریکا و سایر دول استعماری جهان باید بیاد داشته باشند که بلعیدن کشور ها و ملت های چون افغانستان آنقدر آسان و ساده نیست که آنها فکر می کنند و در این راستا اگر تلاش های گذشته را بار دیگر تکرار می کنند، به همان نتیجه دست خواهند یافت که قبل از این دست یافته بودند و بس.”پایان”
ــــــــــــــــــــــ
برای اخبار و تبصره های بیشتر به کانال خبری تلگرام، ویب سایت و صفحه فیسبوک ما بپیوندید
Telegram:
https://t.me/+Vy9GsPl90MY3NjVl
Web:
FB page:
https://www.facebook.com/Gaheez-News-گهیځ-نیوز-۱۰۵۷۷۲۲۹۹۲۸۴۹۰۳/