گهیځ
در اواخر هفته گذشته و آغاز این هفته موضوع به پا نخاستن دیپلومات های حکومت کنونی افغانستان مقیم اسلام آباد و تهران در حین نواخته شدن سرود ملی یا سرود میهنی این دو کشور که از تصادف همزمان یا پیهم اتفاق افتاد، سر و صدا های را در سطح این دو کشور همسایه و همچنان رسانه های این دو کشور و برخی از رسانه های جهانی که بیشتر به مسایل افغانستان می پردازند، ایجاد کرد و آن گونه که این رسانه ها گزارش داده اند، مقامات وزارت خارجه هردو کشور دیپلومات های ارشد حکومت کنونی افغانستان در اسلام آباد و تهران را احضار نموده و در حالیکه این عمل دیپلومات های افغانی را توهین به ارزش های آن کشور ها تلقی نمودند، آن را خلاف ورزی از عرف و آداب دیپلوماتیک نیز خواندند.
سُرود ملی یا سرود میهنی عبارت از قطعه‌ای از موسیقی یا سرودی است که توسط دولت‌ها به این عنوان به رسمیت شناخته می‌شود و در جهان هر کشوری سرود ملی مخصوص به خود را دارد، و این سرودها معمولاً مملو از اشعار وطن دوستانه یی می باشند که افتخارات تاریخی و دست آورد های این کشور ها را بیان می کند یا از شهامت و دلیری ساکنان آن مرز و بوم ستایش به عمل می آورند و به عنوان احترام به روابط و تعلقات هر کشوری به صدا در آورده می‌شوند.
ویژگی دیگر و مشترک تقریباً در تمامی سرودهای ملی، کوتاه بودن آنها است و این بخاطر آن است که در اجراهای بین‌المللی مانند دیدارهای رسمی دولتمردان، مسابقات مهم ملی و بین‌المللی و امثال آن، طولانی بودن سرود موجب ملال خاطر شنونده‌های سایر ملل نشود.
به هر صورت حالا معلوم نیست که این دو واقعه و دو مناسبت در دو کشور همسایه افغانستان که پیوسته به هم اتفاق افتاد، تصادفی بود یا قصدی ولی به هر صورت غوغای به سطح رسانه های دو کشور و همچنان برخی رسانه های منطقه یی و جهانی ایجاد کرد و عده ی که همیشه در این دو کشور از در دشمنی و ستیز با افغانهای بیچاره پیش پیش اند، خواستند با استفاده از این واقعه یک مقدار تنش افزایی و سر و صدا ایجاد کنند.
به خصوص حلقاتی در اسلام آباد که در تنش افزایی علیه حکومت و مردم افغانستان ید طولایی دارند، خواستند به این واقعه رنگ دیگری بدهند و به اصطلاح عامیانه افغان ها آب را گل آلود نموده در آن ماهی بگیرند.
این که این موضوع از لحاظ حقوقی و به اساس عرف مروج دیپلوماتیک بین کشور ها چه اندازه اهمیت دارد و یا عدم برخاستن نماینده گان دیپلوماتیک یک کشوری برای سرود میهنی کشور خودش یا کشور میزبان تا چه حد می تواند خلاف عرف و آداب دیپلوماتیک و یا توهین به ارزش های آن کشور تلقی گردد، بحث جداگانه ایست و این سطور توان تحلیل و ارزیابی آن را ندارد اما پرسش اساسی این جا است که آیا به پا نخاستن نماینده گان دیپلوماتیک افغانستان در مراسمی که سرود میهنی این دو کشور همسایه ما نواخته می شود، آیا بحثی است که
باید برای آن این قدر سر و صدا ایجاد کرد و آن را زیب عنوان رسانه های کشور های غربی ساخت؟
جالب این جاست که این هردو کشور همسایه و هم مرز افغانستان که از بر نخاستن دیپلومات های افغان در اثنای نواخته شدن سرود ملی شان شکوه یا گلایه دارند آیا گاهی به این موضوع فکر کرده اند که آنها و یا دیپلومات های رسمی آنها به کدامین ارزش ملی یا حثیت و وقار افغانها احترام گذاشته اند که باید امروز افغانها چه به شکل عام و چه به شکل خاص، که امروز این توقع را از نماینده گان افغانستان دارند؟
می پذیریم که دیپلومات های یک کشور وقتی به کشور دیگر می روند باید عُرف و عنعنات کشور میزبان را بپذیرند و به آن احترام بگذارند ولی آیا دیپلومات های این دو کشور همسایه هم در افغانستان چنین کرده اند؟
مگر روشی که این دو کشور مسلمان و همسایه تنها در قبال پناهنده گان افغان در پیش گرفته ادء و تعامل غیر انسانی و وحشیانه که آنها با این افراد بیچاره و دربدر بکار می برند و همه روزه زیب عنوان رسانه های خود این کشور ها و همچنان رسانه های جهانی می شود، زشت تر از این عملکرد دیپلومات ها است که حین نواخته شدن سرود ملی شان بپا نخاسته اند؟
به همین گونه نباید فراموش کرد که مقامات رسمی هردو کشور باید قبل از این که دیپلوماتان افغان را در رابطه به بپا نخاستن شان برای سرود های میهنی هردو کشور همسایه و میزبان محاکمه کنند، بهتر است اعضای کابینه و مقامات رسمی کشور های خود را نیز در این رابطه محاکمه کنند که بار بار همین عمل را تکرار نموده اند، چون وقتی اتباع خود کشور ها پابند این اصل و این احترام نباشند، نباید از دیگران گلایه داشته باشند. “والسلام”
ـــــــــــــــــــــــ
برای اخبار و تبصره های بیشتر به کانال خبری تلگرام، ویب سایت و صفحه فیسبوک ما بپیوندید
Telegram:
https://t.me/+Vy9GsPl90MY3NjVl
Web:
FB page:
https://www.facebook.com/Gaheez-News-گهیځ-نیوز-۱۰۵۷۷۲۲۹۹۲۸۴۹۰۳/